Dzisiaj w ramach zabaw logopedycznych i wierszyków łamiących języki proponuję wierszyk „Abecadło”.

WITAM WSZYSTKICH W PONIEDZIAŁEK 27 KWIETNIA

MIŁEGO DNIA PANI ANIA

DZIEŃ DOBRY, JUŻ PIĄTEK 24 KWIETNIA. KILKA PROPOZYCJI NA DZIŚ

MIŁEGO WEEKENDU PANI ANIA

DZIEŃ DOBRY W CZWARTEK 23 KWIETNIA

MIŁEJ I OWOCNEJ ZABAWY PANI ANIA

WITAM WSZYSTKICH W ŚRODĘ 22 KWIETNIA

NA POCZĄTEK ĆWICZENIA DLA STARSZAKÓW

TERAZ ĆWICZENIA Z GŁOSKĄ S

NA KONIEC BAJECZKA LOGOPEDYCZNA

MIŁEJ ZABAWY PANI ANIA

DZIEŃ DOBRY WE WTOREK 21 KWIETNIA

MIŁEJ ZABAWY PANI ANIA

DZIEŃ DOBRY WITAM WSZYSTKICH W NOWYM TYGODNIU ĆWICZEŃ. DZIŚ PONIEDZIAŁEK 20 KWIETNIA I KILKA NOWYCH PROPOZYCJI

MIŁEJ ZABAWY PANI ANIA:)

DZIEŃ DOBRY W PIĄTEK 17.04.

DZISIAJ PROPONUJĘ KILKA LOGOPEDYCZNYCH FILMIKÓW- COŚ INNEGO NIŻ KARTY PRACY ALE MOŻNA FAJNE POMYSŁY PODPATRZEĆ.

MOŻE WAS COŚ ZAINSPIRUJE:) MIŁEGO WEEKENDU PANI ANIA

DZIEŃ DOBRY W CZWARTEK 16.04.

PROPOZYCJE NA DZIŚ

MIŁEJ ZABAWY PANI ANIA

WITAM W ŚRODĘ 15.O4

KILKA PROPOZYCJI NA DZIŚ

BAWCIE SIĘ DOBRZE p.ANIA

W DNIU DZISIEJSZYM PROPOZYCJE KART PRACY DO UTRWALANIA POSZCZEGÓLNYCH GŁOSEK (propozycje zaczerpnięte z internetu)

GŁOSKA L

GŁOSKA F- NAZYWANIE OBRAZKÓW

GŁOSKA K- POWTARZANIE SYLAB, ODNAJDYWANIE TAKIEJ SAMEJ SYLABY

GŁOSKA S- KOLOROWANIE WG KODU, POWTARZANIE SYLAB

ŻYCZĘ OWOCNYCH ĆWICZEŃ ANIA FRĄCZKIEWICZ

DZIEŃ DOBRY W PIĄTEK 10.04

Propozycja na dziś to wielkanocna bajeczka logopedyczna. Życzę Wam wszystkim zdrowych i spokojnych Świąt. Pamiętajcie o pięknej wymowie także w święta 🙂 Ania Frączkiewicz

BAJECZKA „WIELKANOC”    

Zbliża się Wielkanoc. Trwają przygotowania do świąt. Pan Języczek postanawia upiec ciasto. Najpierw do miski (robimy z języka miskę – przód i boki języka unosimy ku górze, tak by na środku powstało wgłębienie) wsypuje mąkę i cukier (wysuwamy język z buzi, a potem go chowamy, przesuwając nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu), dodaje masło (wysuwamy język z buzi, a potem go chowamy, przesuwając nim po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wszystkie składniki miesza (obracamy językiem w buzi w prawo i w lewo) i mocno uciera (przesuwamy językiem po górnych zębach, następnie po dolnych). Ciasto już się upiekło (wdychamy powietrze nosem i zatrzymujemy je przez chwilę w buzi, nadymając policzki, następnie wypuszczamy powietrze ustami). Pan Języczek właśnie je ozdabia – polewa czekoladą (przesuwamy czubkiem języka po podniebieniu w przód, w tył i w bok), obsypuje rodzynkami (dotykamy językiem każdego górnego zęba), orzechami (dotykamy językiem każdego dolnego zęba).

Pan Języczek robi sałatkę warzywną. Kroi warzywa (wysuwamy język z buzi i wykonujemy nim szybkie ruchy w kierunku nosa i brody), dodaje majonezu, miesza, a potem próbuje. Sałatka jest pyszna (oblizujemy wargi ruchem okrężnym).

Następnie pan Języczek maluje jaja – powoli wkłada je do kubeczków z barwnikami (przesuwamy język po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wyciąga pomalowane (wysuwamy język z buzi, przesuwając nim po podniebieniu, górnych zębach i górnej wardze w kierunku nosa) i dmucha, żeby szybciej wyschły (wdychamy powietrze nosem, wydychamy buzią). Potem rysuje na jajach wzorki – kropki (dotykamy językiem różnych miejsc na podniebieniu), kółka (oblizujemy wargi ruchem okrężnym), paski (oblizujemy górną wargę, górne zęby, miejsce za zębami, następnie dolną wargę, dolne zęby, miejsce za zębami), kratkę (dotykamy językiem naprzemiennie zębów dolnych i górnych, następnie prawego i lewego kącika ust).

Zaplata jeszcze koszyczek wielkanocny (kilkakrotnie dotykamy językiem górnej wargi, prawego kącika ust, dolnej wargi i lewego kącika ust) i już wszystko do świąt przygotowane. Cieszy się pan Języczek (uśmiechamy się szeroko nie pokazując zębów), bo może już świętować.

DZIEŃ DOBRY WITAM WSZYSTKICH W CZWARTEK 09.04. ZAPRASZAM DO WSPÓLNYCH ZABAW

DZIECKO WYCINA PUZZLE, NASTĘPNIE UKŁADA I NAKLEJA GOTOWE OBRAZKI NA KARTKĘ , KOLORUJE I NAZYWA

.    Ćwiczenia narządów artykulacyjnych:
1)    Ćwiczenia szczęki dolnej
•    Opuszczanie i unoszenie dolnej szczęki. Wymawianie szerokiego [a] i „przechodzenie” do wymawiania [a] połączonego z głoską [s].
•    Zabawa „Grzebień” – zakładanie dolnych zębów na górną wargę i poruszanie nimi. Potem cofnięcie żuchwy i zakładanie górnych zębów na dolną wargę i brodę i poruszanie nimi.
•    Głęboki wdech nosem i wydech ustami z jednoczesnym wymawianiem głoski [a]. Tak samo wymawiamy [o], [u].
•    „Żucie” w rytm rymowani „Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę kręcąc mordą” – wykonywanie ruchów żucia.
•    Ziewanie – szeroko otwieramy buzię opuszczając dolną szczękę.
•    „Szufladka”- dolną wargę i żuchwę wysuwamy i cofamy przy rozchylonych wargach.

POZDRAWIAM ANIA FRĄCZKIEWICZ

DZIEŃ DOBRY W ŚRODĘ. DZIŚ KILKA NOWYCH PROPOZYCJI ĆWICZEŃ I ZABAW

i coś dla starszaków

życzę owocnych ćwiczeń i miłej zabawy Ania Frączkiewicz

WITAM WAS WE WTOREK 07 .04 I ZAPRASZAM DO WSPÓLNEJ ZABAWY

LA- KOLOR NIEBIESKI

LE – KOLOR BRĄZOWY

LO- KOLOR KREMOWY

LU- KOLOR RÓŻOWY

pozdrawiam Ania Frączkiewicz

DZIEŃ DOBRY ROZPOCZYNAMY KOLEJNY TYDZIEŃ . OTO KILKA PROPOZYCJI ZABAW NA DZIŚ – PONIEDZIAŁEK 06.04.

witam w piątek 03.04.

Precyzyjne ruchy rąk, kształtowanie się motoryki małej to niezwykle skomplikowany i złożony proces! Od ich rozwoju zależny jest rozwój komunikacji! Również w terapii logopedycznej szalenie istotne jest ćwiczenie motoryki małej. dlatego dzisiaj ćwiczenia właśnie z tego zakresu

zabawy na czwartek

MIŁEJ ZABAWY 🙂

zabawy i ćwiczenia na środę

zabawy na wtorek

zabawy na poniedziałek

JEŚLI NIE MA POLECENIA DO KONKRETNEJ KARTY PRACY, TO WTEDY POWTARZAMY Z DZIECKIEM SŁOWA NAPISANE POD OBRAZKIEM, ZWRACAMY UWAGĘ NA PRAWIDŁOWE WYPOWIEDZI.

WITAM WAS W NOWY TYGODNIU

DZIŚ PROPONUJĘ KILKA ZABAW ODDECHOWYCH

PRZYKŁADY ZACZERPNIĘTE ze strony (Tylko dla mam-Anna Jankowska)

Proste zabawy logopedyczne powinny być codziennością każdego dziecka. Dzisiaj propozycja kilku prostych zabaw dla młodszych i starszych dzieci.

To zabawy oddechowe, ćwiczące również koncentrację więc nadają się także dla starszych uczniów. Choćby, jako forma relaksu. 

1. Zabawy oddechowe

Przygotuj dowolny wiatraczek lub wspólnie zróbcie go samodzielnie. Poproś dziecko, aby wprawiło wiatraczek w ruch, dmuchając na niego:

• dłuuuuugo,
• krótko,
• dłuuuuugo,
• krótko.

A potem:

• krótko, krótko,
• dłuuuuugo,
• krótko, krotko,
• dłuuuugo.

I jeszcze:

• krótko, krótko, dłuuuugo,
• krótko, krótko, dłuuuugo.

A na koniec zabawy: malec przestaje dmuchać kiedy ty – odliczając „od tyłu” – dojdziesz do zera np. trzy, dwa, jeden, zero. Oczywiście im starsze dziecko, tym dłuższy może być to czas.

Pamiętajmy pomiędzy ćwiczeniami oddechowymi zachowujemy odstęp czasu.

2. Kwadrat oddechowy

Pokaż dziecku, jak wygląda kwadrat (długość boku: ok. 40 cm). Wystarczy, że narysujesz kształt palcem w powietrzu lub na dywanie. Można też oczywiście na kartce. Następnie ćwiczycie pokazywanie palcem kolejnych boków i oddychanie:

1. pierwszy bok – wstrzymanie powietrza,
2. drugi bok – wciągnięcie powietrza nosem (wdech),
3. trzeci bok – ponowne wstrzymanie powietrza,
4. czwarty bok – wydech.

I tak 2-3 razy. Nie więcej.

3. Piłeczka do zabawy

Poproś dziecko, by przetransportowało piłeczkę pingpongową z jednego miejsca na drugie, wyłącznie za pomocą oddechu (dmuchając i nadając piłce kierunek) np.

• od kanapy do fotela,
• najdalej jak umiesz (i mierzycie miarką),
• żeby przeleciała przez próg,
• do schodów,
• na koniec dywanu itd.

4. Mecz

Na prostej powierzchni np. ławie w pokoju, kładziesz piłeczkę. Ty z jednej strony ławy, dziecko na przeciwległym boku. Każde z was ma za zadnia tak dmuchać w piłeczkę, żeby strzelić gola przeciwnikowi.

Możecie też zrobić mniejsze boisko. Wystarczy narysować na białej kartce A4 dwie bramki oraz połowę boiska i zabawa może się zacząć.

5. Papuga

Poproś dziecko, aby wyraźnie powtarzało za tobą poszczególne sylaby. Łatwiej zachęcisz pociechę do papugowania jeśli pobawicie się w przedrzeźnianie lub staniecie przed lustrem.

• AR, AR, AR
• ER, ER, ER
• OR, OR, OR
• DRA, DRO, DRE
• TRA, TRO, TRE
• BRU, BRY, BRA
• ATRA, ATRE, ATRO
• RA, RO, RE, RI
• GRA, GRO, GRE

6. Balonikowe zabawy

Nadmuchaj balonik lub – jeśli pociecha jest na tyle duża – może zrobić to samodzielnie. Potem mazakami dorysowuje buźkę, oczy, uszy itd. Wymyślcie imię dla nowego kolegi i zagrajcie.

Na początku możecie go odbijać, podrzucać. Kiedy dziecko już się wyskacze, możesz zaproponować zabawę „Kto dalej?”. Chodzi o to, kto dalej zdoła dmuchnąć balon na największą odległość. Miej przy sobie miarkę, wtedy zabawa i mierzenie odleglości będą bardziej „na serio”.

Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.

Zabawa „Wiosenne porządki”.

Idzie wiosna, należy zrobić wiosenne porządki w buzi. Najpierw malujemy sufit (język wędruje po podniebieniu), potem ściany (język po wewnętrznej stronie policzków). Zamiatamy podłogę (język porusza się po dolnych dziąsłach). Teraz czas umyć okna (język przesuwa się po zębach górnych i dolnych). Pierzemy fi ranki (parskanie wargami). Zamiatamy schody (oblizywanie warg). Porządkujemy strych (język podnosi się do górnych dziąseł) i piwnicę (język na dolne dziąsła). Jesteśmy zadowoleni ze swojej pracy, uśmiechamy się (wargi rozciągają się w uśmiechu) i cmokamy z zadowoleniem („buziaczki”).

Ćwiczenia oddechowe i głosowe.

• Dmuchanie w trąbkę zwiniętą z dłoni (mocne – wiatr zimowy, lekkie – wietrzyk wiosenny).
• Zabawa „Misie”.

Dzieci leżą na plecach, trzymając rękę na brzuchu. Misie śpią (wdech nosem – brzuch unosi się, wydech nosem – brzuch opada). Misie budzą się, przeciągają i ziewają (wdech ustami – ręce za głowę, wydech ustami – ręce wracają). Misie wdychają powietrze ustami i mruczą – mmmm (ciszej i głośniej); palec dotyka skrzydełek nosa, aby wyczuć wibrację. Potem mruczą: mmmma, mmmme, mmmmo, mmmmu. Misie cieszą się, że przyszła wiosna i zaczynają śpiewać: aaaaa, ooooo, eeee, uuuuu, yyyyy, iiiiiii.

Ćwiczenia ruchowe połączone z naśladowaniem głosów zwierząt:

• Bocian (kle, kle) – dzieci stoją na jednej nodze.
• Żaba (kum, kum) – skaczą w przysiadzie.
• Ptaki (fi u – fi u – tijo – tijo) – bieg i „machanie skrzydełkami”.
• Kukułka (ku – ku) – przysiad.
• Mucha (bzz…) – bieg na czworakach.

 Życzę owocnych ćwiczeń Anna Frączkiewicz

Zapraszamy dzieci i rodziców na ćwiczenia logopedyczne na kanale logopedycznym Rusz Językiem

https://www.youtube.com/RuszJezykiem?fbclid=IwAR2KOmmeOgfRTYayErhuj0ZPQK57o1XdwCVjPZjUUuLMtcBj8HJSDz-ppzo

Ćwiczenia buzi i języka.

Miłej zabawy 🙂♥️

A może tak wyruszyć w rejs na odludną wyspę?

Ćwiczenie oddechowe
Podczas dmuchania na łódeczkę wdychamy powietrze nosem a wydychamy ustami ułożonymi jak przy artykulacji głoski U

Spod łódeczki:
– szeroka nakrętka po napoju lub wodzie/ foremka silikonowa na babeczki/osłonka od podgrzewacza;
Maszt:
– wykałaczka/patyczek po lodzie/słomka/fragment opakowania po leku;
Żagiel:
– kartka,
– kawałek twardej tektury np. z opakowania po leku;
Mocowanie masztu:
– plastelina/klej na gorąco/ klej typu kropelka/wkład do podgrzewacza;
Znajomość podstawowych praw fizyki
– dostosowujemy wysokość żagla do szerokości podstawy łódki tak, aby stabilnie utrzymała się na wodzie.

I w drogę!!!

https://www.facebook.com/mowimy.logopedycznyblog/videos/246807466357283/?v=246807466357283

Terapia logopedyczna nie musi być nudna, czyli „Przypominajka: jak i w co się bawić” – ćwiczenia logopedyczne i nie tylko. Dla rodziców i terapeutów na ten wyjątkowy czas.
*
Mając na uwadze fakt, że Rodzic nie jest logopedą, zachęcam, aby się z dzieckiem bawić. Usprawniając artykulatory, ćwicząc pamięć, koncentrację i uwagę, nie zaszkodzimy mu. Dostosowujmy ćwiczenia do możliwości własnego dziecka. Karty można/należy drukować. Życzę wesołej zabawy i wielu sukcesów.
*
Dorosły czyta, dziecko powtarza i/lub tylko pokazuje części ciała (na sobie, na misiu, na nas, na obrazku):
oko, ucho, nos, brzuch, prawa ręka, lewe kolano, głowa – według schematu. Wymienia/dotyka wszystkie elementy pojedynczo, a następnie po kolei.
Miłej zabawy! Rys. wykonała A.Tkacz

MAMO, TATO POĆWICZ ZE MNĄ

Prawidłowe oddychanie jest warunkiem poprawnej wymowy.
Wszystkie ćwiczenia narządów mowy zawsze rozpoczynamy od ćwiczeń oddechowych; 

Powietrze nabieramy nosem, a wypuszczamy ustami.

•    Dmuchanie na chorągiewki
•    Dmuchanie na wiatraczki
•    Dmuchanie na płomień świecy
•    Dmuchanie na papierowe łódki pływające w misce z wodą
•    Zdmuchiwanie kulki waty kosmetycznej z ręki
•    Wydmuchiwanie baniek mydlanych
•    Dmuchanie na papierowe ozdoby zawieszone ponad głową ćwiczącego na nitkach o różnej długości
•    Dmuchanie na papierowe kulki po wytyczonej trasie
•    Przedmuchiwanie piłeczki pingpongowej do osoby siedzącej naprzeciwko
•    Dmuchanie przez rurkę do wody
•    Wydmuchiwanie baniek mydlanych. 
•    Nadmuchiwanie balonów
•    Próby gwizdania
•    Gra na instrumentach muzycznych np. organki, trąbka, gwizdek

 
Ćwiczenia języka i prawidłowego połykania

• Nauka unoszenia języka za górne zęby (kilkanaście razy dziennie, przed lustrem).

• Dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je „zaczarowanym miejscem”, „parkingiem” itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię.

• Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych.

• Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach.

• Konik jedzie na przejażdżkę – naśladuj konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania.

• Winda – otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą – raz do góry, raz do dołu.
  

• Karuzela – dzieci bardzo lubią kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę.

• Chomik – wypycha policzki jedzeniem, a ty pokaż jak można wypchnąć policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony.
  

• Malarz – maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła.
  

• Młotek – wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa.
  

• Żyrafa – ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj wyciągnąć język do góry, najdalej jak potrafisz.
  

• Słoń – ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.

  Ćwiczenia warg 
  1.Zakładamy górna wargę na dolną i odwrotnie.
  2. „Masaż”- delikatnie przygryzamy górna wargę dolnymi zębami, a następnie dolną wargę górnymi zębami.
  3. „Zmęczony konik”- konik, który wrócił z męczącej wyprawy, głośno parska (podczas tego ćwiczenia zwracamy uwagę, aby wargi były rozluźnione).
  4. „Uśmiech żaby”- rozciągamy wargi w wielkim uśmiechu, starając się naśladować wesołe żabki.
  5.Przesadnie wymawiamy a, o, e, u, i, y przy szeroko otwartych ustach.
  6. „Balonik”- nadymamy policzki, a usta ściągamy (dla urozmaicenia możemy bawić się w baloniki, które pękają, gdy „ przekuwamy” policzki palcami).

Zabawa „Piosenkarz”
Śpiewanie sylab na różne melodie, poruszając jedynie językiem (nie brodą) przy szeroko otwartych ustach;
La, la, la
Lo, lo, lo
Le, le, le
Lu, lu, Lu
Ly, ly, ly.

Przykłady zabaw słuchowych dla dzieci młodszych: 

• „ Co słyszę?” – dzieci siedzą z zamkniętymi oczami i nasłuchują, rozpoznają odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy.

• „ Zgadnij, co wydało dźwięk?” – uderzanie pałeczką w szkło, metal, kamień, drewno itp. Toczenie różnych przedmiotów po podłodze / np. piłki, kasztana, kamienia/, rozpoznawanie odgłosu przez dzieci.

• Rozpoznawanie różnych przedmiotów w zamkniętym pudełku po wydawanym odgłosie – groch, kamyki, gwoździe, cukier, kasza itp.

• Uderzanie o siebie klockami, łyżeczkami, garnuszkami; uderzanie łyżeczką o pustą szklankę, o szklankę z wodą, klaskanie, darcie papieru, gniecenie papieru, przelewanie wody( z wysokości, z niska), drapanie po szkle, papierze, stole.

• Rozpoznawanie głosu, szmeru, źródła dźwięku – miejsca, kierunku, odległości, ilości dźwięków (dużo- mało), głośności ( cicho – głośno).

• Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.

• Rozróżnianie i naśladowanie głosów zwierząt: kota, psa, krowy, kury, koguta, kaczki, gęsi itp.

• Rozróżnianie odgłosów pojazdów: samochodu, pociągu, motoru, traktora itp.

• Rozpoznawanie po dźwięku różnych urządzeń domowych, np. odkurzacz, mikser, suszarka, pralka itp.

Ćwiczenia policzków: 

• Nadymanie policzków – „ gruby miś”.

• Wciąganie policzków – „ chudy zajączek”.

• Nabieranie powietrza w usta i zatrzymanie w jamie ustnej, krążenie tym powietrzem, powolne wypuszczanie powietrza.

• Naprzemiennie „ gruby miś” – „ chudy zajączek”.

• Nabieranie powietrza w usta, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego na zmianę.

Bajki artykulacyjne

  „Indianie’’ 

Indianie wyruszają ze swojej wioski na polowanie. Żegnają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy  palce  prawej  ręki)  i żonami (cmokając  całujemy  palce  lewej  ręki). Wsiadają na swoje konie i jadą (naśladujemy  językiem  tętent  koński, zmieniając brzmienie przez inny układ warg) przez most  (usta  jak  do  ,,u’’  i  kląskanie), a potem przez prerię (usta jak do ,,i’’ i kląskanie). Konie zmęczyły się  (parskanie)  i dają znak, że chcą pić:  ihaha, ihaha, ihaha. Indianie zatrzymują swoje konie:  prrr… prrr … prrr… Konie  piją (ruchy  języka  z  dołu  do  góry,  naśladujące  picie  zwierzęcia). Nagle Indianie ujrzeli zwierzynę i strzelili z łuku. Zbliżała się noc, więc musieli rozpalić ognisko. Nie mieli zapałek. Zaczęli od małej iskierki i musieli mocno dmuchać, żeby ognisko się rozpaliło (dmuchanie  w  złączone  ręce). Upiekli na ogniu zwierzynę i zrobili sobie ucztę (mlaskanie  i  oblizywanie  szeroko  otwartych  ust). Po pewnym czasie zachciało im się spać  (ziewanie) i zasnęli (chrapanie). Rano Indianie zwołali rozbiegane konie :  a-e-o, y-u-i   (przeciągamy  samogłoski). Wsiedli na nie i pojechali przez prerię (usta jak do ,,i’’, kląskanie ), a potem  przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie ). Wrócili do wioski i witają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki ) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki ).

„Dzień dobry misiu”

Dzisiaj twój język będzie małym misiem, a buzia jego domkiem. Miś obudził się wcześnie rano – poprzeciągał się, poziewał (szerokie ziewnięcie). Zrobił poranną gimnastykę – kilka podskoków (unoszenie języka na górny wałek dziąsłowy), kilka wymachów rąk (wypychanie językiem policzków) i pięć okrążeń (w prawo i w lewo) wokół stołu (ruchy okrężne języka w przedsionku jamy ustnej, usta zamknięte). Umył ząbki (oblizywanie czubkiem języka górnych i dolnych  zębów po wewnętrznej stronie przy zamkniętych i otwartych  ustach). Postanowił policzyć swoje ząbki (dotykanie czubkiem języka każdego zęba na dole i górze). Nagle poczuł wielki głód i usłyszał jak mu burczy w brzuchu (wibrowanie wargami bbb,bbb).To znak, że pora na śniadanie i pyszny miodek ( oblizywanie warg).

„Miś idzie na spacer”

Dzisiaj wasze języczki będą misiem Uszatkiem, a wasza buzia jego domkiem.
Miś obudził się wcześnie rano – przeciągnął się i trochę poziewał. Zrobił
poranną gimnastykę – kilka podskoków (unoszenie języka na górny wałek dziąsłowy
przy szeroko otwartych ustach), troszkę pobiegał (wypychanie językiem
policzków). Na śniadanie zjadł słodki miód (oblizywanie warg). Potem umył ząbki
(oblizywanie językiem górnych zębów po wewnętrznej stronie przy zamkniętych, a
następnie otwartych ustach).Wyjrzał przez okno (wysuwanie szerokiego języka na
zewnątrz jamy ustnej). Zobaczył Zosię i Jacka. Przesłał im całuski (cmokanie
ustami – naśladowanie posyłania całusków). Dzieci zaprosiły go na spacer
do lasu.

„Przygody Języczka-Wędrowniczka”

Opowiadamy bajkę, w czasie, której dzieci wykonują określone ruchy warg, języka, ćwiczenia oddechowe:

 Pewnego dnia Języczek-Wędrowniczek postanowił pojechać na wycieczkę.- Ale zanim pojadę muszę posprzątać mieszkanie – pomyślał.Jak pomyślał tak zrobił. Na początek wymył sufit mieszkania (staranne oblizywanie czubkiem języka podniebienia), podłogę (dokładne oblizy­wanie dna jamy ustnej), jedną ścianę (oblizywanie językiem wewnętrz­nej strony policzków), drugą ścianę (te same ruchy co poprzednio), póź­niej okna (oblizywanie każdego ząbka po kolei), a na końcu umył drzwi (oblizywanie warg ruchem okrężnym)

– Teraz już mogę pojechać na wycieczkę – pomyślał Języczek.

Wsiadł na swego konia i pojechał do zaczarowanego lasu (uderzanie czub­kiem języka o wałek dziąsłowy – naśladowanie odgłosów jazdy kon­nej).

W lesie języczek zatrzymał konia (wymawianie głosek prrr) i rozejrzał się dookoła. Popatrzył na niebo (wysuwanie języka z jamy ustnej i kiero­wanie go w stronę nosa), na polanę (wysuwanie języka na brodę), w jed­ną stronę (kierowanie języka w stronę kącika ust) i w drugą stronę (dru­gi kącik ust). Gdy już wszystko obejrzał, przeszedł las w jedną stronę (ru­chy języka po podniebieniu – od dziąseł do gardła), w drugą stronę (prze­suwanie języka od gardła do dziąseł) i przedarł się przez gęste krzaki i drzewa (język przeciska się przez zaciśnięte zęby).

Nagle zobaczył dziwnych mieszkańców zaczarowanego lasu, którzy przy­szli się z nim przywitać:

– Parskaczy (wykonujemy motorek wargami),

– Wargaczy (rytmiczne uderzanie palcami w zaciśnięte usta),

– Szuwarki (wkładamy palec między wargi i poruszamy nim rytmicz­nie),

– Indian – dużych (bardzo głośne naśladowanie odgłosu Indian) i ma­lutkich (cich naśladowanie odgłosu Indian).

Języczek przywitał się ze wszystkimi (wykonujemy całuski wargami) i za­czął się z nimi wesoło bawić w berka i chowanego.

Po pewnym czasie zmęczeni przyjaciele zaczęli nadsłuchiwać, co dzieje się w lesie. Usłyszeli szelest liści (sz, sz, sz), szum wiatru (w, w, w), głos kukułki (ku – ku – ku), rechot żab (kum – kum – kum), stukot dzięcioła (puk – puk – puk) i pluskot rybek w wodzie (plum – plum – plum).

Nagle wszyscy zobaczyli ciemne chmury, które zbierały się nad lasem. Ję­zyczek i jego przyjaciele postanowili je rozdmuchać, aby nie dopuścić do nadchodzącej burzy (wykonywanie mocnych wydechów) i udało się: – chmury zostały rozdmuchane. 

Powoli zapadał wieczór i Języczek musiał wracać do swojego domu. Ale najpierw muszę nazbierać malin i jagód – pomyślał (dzieci przy po­mocy rurek robią wdech i zbierają papierowe maliny i jagody do ko­szyka). Gdy nazbierał cały koszyk, pożegnał się z nowymi przyjaciółmi (cmoka­nie wargami), wsiadł na konia i przyjechał do domu, gdzie od razu zasnął śniąc o nowych przygodach.

TO TYLKO WYBRANE PROPOZYCJE ZABAW I ĆWICZEŃ. WYSTARCZY 5 DO 10 MINUT DZIENNIE, A EFEKTY Z PEWNOŚCIĄ BĘDĄ ZAUWAŻALNE.

ZACHĘCAM RODZICÓW, ŻEBY OPRÓCZ TYPOWYCH ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH DUŻO Z DZIEĆMI ROZMAWIALI NA TEMATY Z NAJBLIŻSZEGO OTOCZENIA, OPOWIADALI DZIECIOM O WYKONYWANYCH CZYNNOŚCIACH ITP. CZYTAJMY DZIECIOM BAJKI, ZADAWAJMY PYTANIA, NAŚLADUJMY ODGŁOSY, ROZWIĄZUJMY ZAGADKI, ZACHĘCAJMY DO AKTYWNOŚCI SŁOWNEJ

ZWRACAJMY SZCZEGÓLNĄ UWAGĘ NA POPRAWNĄ WYMOWĘ. TO Z WAS- RODZICÓW DZIECI BIORĄ PRZYKŁAD.

DZIECI, KTÓRE CHODZĄ NA TERAPIĘ LOGOPEDYCZNĄ MAJĄ W SWOICH ZESZYTACH RÓŻNE ĆWICZENIA. TO WŁAŚNIE TERAZ JEST DOBRY CZAS ŻEBY POĆWICZYĆ.

POZDRAWIAM

Anna Frączkiewicz